Dziedzictwo Torunia i ziemi chełmińskiej – odkrycia i reinterpretacje

Czwarty wolumin „Studiów i materiałów z dziedzictwa kulturowego Torunia i regionu” jest skoncentrowany wyłącznie na spuściźnie artystycznej ziemi chełmińskiej, zwłaszcza Torunia. Tradycyjnie już, integruje badania kilku dyscyplin (archeologii, historii, historii sztuki) i różne metodologie studiów nad dziedzictwem, z naciskiem na zabytkoznawstwo (w tym problemy integralności i autentyczności) i z wykorzystaniem metod subdyscyplin pomocniczych (kostiumologia, źródłoznawstwo). Dominują w nim studia z zakresu snycerstwa i malarstwa oraz witrażownictwa i złotnictwa. Szczególnie warto podkreślić znaczenie analiz z zakresu rzemiosła artystycznego, przedstawionych tu w nowatorskim ujęciu. Ten kierunek badań, w polskiej historii sztuki nadal niezbyt szeroko reprezentowany, silnie wpisuje się w tradycje naukowe „szkoły toruńskiej”.