Opis
Kompensacja szkód wynikłych z wypadków komunikacyjnych należy do problematyki, której społeczno – gospodarczego znaczenia nie sposób przecenić, zwłaszcza w warunkach społeczeństw o dużym stopniu rozwoju motoryzacji, do których należy także Polska, choć nie dotyczy to z pewnością stanu naszej infrastruktury drogowej.
Jedną z newralgicznych kwestii stanowi zakres kompensacji szkody, w sytuacji kiedy poszkodowany w następstwie wypadku traci możliwość korzystania z własnego pojazdu, wskutek jego uszkodzenia lub zniszczenia. Na tym tle żywo dyskutowane jest uprawnienie do refundacji kosztów najmu tzw. pojazdu zastępczego. Czy takie uprawnienie należy się w każdej sytuacji i niezależnie od przeznaczenia i „celu”, w jakim uszkodzony pojazd był używany przed wypadkiem, czy też ogranicza się ono wyłącznie do sytuacji szczególnych, np. takich, w których pojazd jest poszkodowanemu bezwzględnie potrzebny do wykonywania zawodu czy prowadzenia określonej działalności gospodarczej?
Stanowisko orzecznictwa sądowego, a także poglądy przedstawicieli doktryny są w tej kwestii dalekie od jednolitości. Co więcej, standardy obowiązujące w tym zakresie w innych państwach również nie są jednakowe, a niekiedy wykazują diametralne różnice.
Sytuacja jest alarmująca również z tego powodu, że w ostatnim czasie nasiliła się „presja” ze strony niektórych instytucji i urzędów centralnych, które pod pretekstem ochrony konsumenta starają się wymusić na zakładach ubezpieczeń tzw. standardowy zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego w każdym przypadku.
Dnia 19 maja 2011 roku odbyła sie konferencja naukowa pt.: „Odszkodowanie za niemożność korzystania z pojazdu uszkodzonego w wypadku komunikacyjnym” zorganizowana przez Katedrę Prawa Cywilnego i Międzynarodowego Obrotu Gospodarczego, Zakład Prawa Ubezpieczeniowego UMK w Toruniu.
