Opis
Daniny w naturze były jednym z istotnych elementów skarbowości państwowej w okresie gospodarki naturalnej. Pojawienie się pieniądza, jako uniwersalnego miernika wartości majątkowych, doprowadziło do przekształcenia charakteru gospodarki i zastąpienia w skarbowości państwa danin w naturze podatkiem. Podstawowe dla dawnej skarbowości instytucje nie zanikły. Nauka skarbowości, a następnie nauka finansów, ustaliła konstrukcję podatku. Państwo polskie w okresie międzywojennym było podmiotem różnorodnych stosunków skarbowych i prywatnoprawnych, których przedmiotem były świadczenia w naturze. Podstawowym celem pracy jest wykazanie, że w latach 1918-1939 daniny w naturze nie miały charakteru zabytków prawa i były elementem ustroju skarbowego w Polsce okresu II Rzeczypospolitej.
I. Zagadnienia ogólne
II. Jednorazowa danina na potrzeby wojska z 1920 roku
III. Danina losowa na cele odbudowy kraju z 1923 roku
IV. Daniny w naturze jako forma uiszczenia zaległości w zapłacie podatków bezpośrednich i niektórych opłat skarbowych z lat 1926,1931, i 1933